Positieve leerervaring: de band met uw huisdier versterken
De band die we met onze huisdieren hebben, kan ons leven positief veranderen. Deze speciale band is daarom ook de voornaamste reden dat we een huisdier nemen.
Deze banden blijven zich ontwikkelen tijdens het hele leven dat we met onze huisdieren delen en kunnen vele geweldige voordelen opleveren.
De meeste eigenaren van huisdieren hebben zo'n nauwe band met hun huisdier dat zij hen beschouwen als “een lid van het gezin”. Afgezien van deze emotionele band is het ook aangetoond dat het eigendom van een huisdier(en) leidt tot verlaging van stress1, bevordering van een gezondere levensstijl en dat het helpt bij de cognitieve en taalontwikkeling van kinderen2.
Bestaat er een manier om uw band met uw huisdier verder te verdiepen?
Uw huisdier begrijpen
Hoe meer u uw huisdier begrijpt – zowel hun psychologie als hun fysiologie – des te beter zult u hen kunnen aanvoelen en op een positieve manier met hen communiceren.
Het belang van de drie hersenlagen van uw huisdier
Ten eerste is het belangrijk om de samenstelling van de hersenen van uw huisdier te begrijpen. Zoals alle zoogdieren (waaronder wij mensen zelf), bestaan de hersenen van uw hond of kat uit drie delen: de neocortex, het limbische systeem en het reptielenbrein.
Het neocortexgedeelte van de hersenen van een zoogdier is verantwoordelijk voor het ‘hogere’ denken, zoals probleemoplossing, ruimtelijke redenering en bewuste gedachten.
Het limbische systeem is verantwoordelijk voor zaken zoals emoties, motivatie, leren en herinneringen.
Het reptielenbrein (hersenstam) is het primitieve en instinctieve deel van de hersenen van een zoogdier. Het is vooral verantwoordelijk voor overlevingsinstincten, zoals de “vecht- of vluchtreactie”.
Onze neocortex is zeer ontwikkeld. Wanneer we worden geconfronteerd met een stressvolle of enge situatie, hebben de meesten van ons nog steeds de mogelijkheid om de situatie te analyseren en op een beredeneerde en doordachte manier te reageren.
Bij dieren zoals katten en honden is hun neocortex echter vele malen kleiner. Als zij een stressvolle situatie tegenkomen, dan is de kans veel groter dat ze zullen reageren vanuit hun reptielenbrein: de “vecht- of vluchtreactie”.
